زبان برنامهنویسی ++C (تلفظ میشود: سی پلاس پلاس) یک زبان برنامهنویسی کامپیوتری همه منظوره، شی گرا، سطح بالا و چندرگه (که از برنامهنویسی رویهای، تجرید دادهها و برنامهنویسی شئ گرا پشتیبانی میکند)، عمومی و با قابلیتهای سطح بالا و سطح پایین میباشد. این زبان دارای قابلیتهای انواع داده ایستا، نوشتار آزاد، چندمدلی، معمولاً زبان ترجمه شده با پشتیبانی از برنامهنویسی ساختیافته، برنامهنویسی شیگرا، برنامه نویسی جنریک است. ++C به همراه جد خود C از پرطرفدار ترین زبانهای برنامهنویسی تجاری هستند.
زبان ++C یک زبان سطح میانی در نظر گرفته میشود. این زبان دارای قابلیت زبانهای سطح بالا و پایین بصورت همزمان است.
زبان ++C توسط بییارنه استراستروپ دانمارکی در سال ۱۹۷۹ در آزمایشگاههای بل (Bell Labs)، برای بهبود زبان سی و بر مبنای آن ساخته شد و آن را " C با کلاس" (C With Classes) نامگذاری نمودند. در سال ۱۹۸۳ به ++C تغییر نام داد. توسعه با اضافه نمودن کلاسها و ویژگیهای دیگری مانند توابع مجازی، سربارگزاری عملگرها، وراثت چندگانه، قالب توابع، و پردازش استثنا انجام شد. این زبان برنامهنویسی در سال ۱۹۹۸ تحت نام ISO/IEC 14882:1998 استاندارد شد. نسخه فعلی استاندارد این زبان ISO/IEC 14882:2003 است. نسخه جدیدی از استاندارد (که به صورت غیررسمی C++0x نامیده میشود) در دست تهیهاست.
تاریخچه زبان
استراستروپ کار بر روی زبان «c با کلاس» را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد.ایده ساخت این زبان جدید در زمان کار بر روی تز دکترای خود به ذهن استراستروپ خطور نمود. او متوجه شد که سیمولا دارای ویژگیهای مناسب برای ساخت برنامههای بسیار بزرگ است اما برای استفاده عملی بسیار کند است اما BCPL با وجود سرعت بسیار زیاد برای ساخت برنامههای بزرگ بسیار سطح پایین است. زمانی که استراستروپ کار خود را در آزمایشگاههای بل (Bell Labs) آغاز نمود با مشکل تحلیل هسته unix با توجه به محاسبات توزیع شده روبرو شده بود. با یادآوری تجربیات خود در دوران دکترا، او زبان C را با استفاده از ویژگیهای سیمولا گسترش داد. C به این دلیل انتخاب شد که C یک زبان عمومی، سریع، قابل حمل، و بصورت گسترده در حال استفاده بود. علاوه بر C و سیمولا زبانهای دیگری مانند ALGOL 68، ADA، CLU، ML نیز بر ساختار این زبان جدید اثر گذاشت. در ابتداویژگیهای کلاس، کلاسهای مشتق شده، کنترل نوع قوی، توابع درون خطی، و آرگومان پیشفرض از طریق Cfront به C اضافه شد. اولین نسخه تجاری در سال ۱۹۸۵ ارائه شد.
در سال ۱۹۸۳ نام زبان از «C با کلاس» به ++C تغییر یافت. ویژگیهای دیگر شامل توابع مجازی، سربارگزاری عملگر و نام تابع، ارجاعات، ثوابت، کنترل حافظه توسط کاربر بصورت آزاد، کنترل نوع بهتر، و توضیحات یک خطی به صورت BCPL با استفاده از «//» نیز به آن اضافه شد. در سال ۱۹۸۵ اولین نسخه زبان برنامهنویسی ++C انتشار یافت و مرجع مهمی برای این زبان فراهم شد در حالی که هیچ استاندارد رسمی وجود نداشت. در سال ۱۹۸۹ ویرایش 2.0 از زبان ++C ارائه شد. ویژگیهای جدیدی مانند ارثبری چندگانه، کلاسهای انتزاعی، اعضای ایستای توایع، اعضای ثابت تابع، و اعضای حفاظت شده به آن اضافه شد. در سال ۱۹۹۰ «راهنمای مرجع ++C » منتشر شد. این کار بنیان استانداردهای بعدی شد. آخرین ویژگیهای اضافه شده شامل موارد زیر بودند: قالب توابع، استثناها، فضاهای نام، تبدیلات جدید، و یک نوع داده منطقی.
در حین تکامل ++C کتابخانه استاندارد نیز بوجود آمد. اولین نسخه کتاب استاندارد شامل کتابخانه جریانات I/O بود که جایگزین printf و scanf شد. در ادامه مهمترین ویژگی اضافه شده Standard Template Library بودهاست.
استاندارد زبان
بعد از سالها کار کمیته مشترک ANSI–ISO در سال ۱۹۹۸ ++C را استاندارد نمودند (ISO/IEC 14882:1998). به مدت چند سال پس از انتشار استاندارد این کمیته گزارشات معایب را مورد بررسی قرار داده نسخه اصلاح شده استاندارد ++C منتشر شد. در سال ۲۰۰۵ گزارشی فنی بنام «گزارش فنی کتابخانه ۱» (که معمولاً بصورت اختصار TR1 خوانده میشود) انتشار یافت. با وجود این که گزارش بخشی رسمی از استاندارد نیست ولی بخشهایی را به آن اضافه نموده که انتظار میرود در نسخههای بعدی استاندارد در نظر گرفته شود. پشتیبانی از این گزارش در حال افزایش بین تمام کامپایلرهای فعلی است.
در حالی که ++C به هیچ موسسهای وابسته نیست این مستندات بصورت آزادانه در دسترس نیستند.
نام ++C
این نام منسوب به ریک ماسکیتی (اواسط ۱۹۸۳) است و برای اولین بار در دسامبر سال ۱۹۸۳ به کار برده شد. در طول مدت تحقیق این زبان بنام «C جدید» و بعدها «C با کلاس» خوانده شد. در علوم کامپیوتر هنوز هم ++C به عنوان ابرساختار C شناخته میشود. آخرین نام از عملگر ++ در زبان C (که برای افزایش مقدار متغیر به اندازه یک واحد بکار میرود) و یک عرف معمول برای نشان دادن افزایش قابلیتها توسط + ناشی گشتهاست. با توجه به نقل قولی از استراستروپ: «این نام ویژگیها تکاملی زبان در C را نشان میدهد.» +C نام زبانی غیرمرتبط به این زبان است.
استراستروپ مبدا این نام را در فصل اول کتاب خود «زبان برنامهنویسی ++C» اشاره مینماید که معنی دیگر ++C را میتوان در ضمائم کتاب جرج ارول بنام ۱۹۸۴ یافت. در سه قسمت از زبان تخیلی Newspeak «کلمات C» برای اشاره به لغات فنی و حرفهای بکار میرود. «دو علامت +» برای ایجاد صفات عالی از صفات Newspeak به کار میرفت بنابراین ++C به معنای زبانی با بیشترین شباهت به C است.
وقتی که به صورت خصوصی از ریک ماسکیتی در مورد این اسم سوال شد او در جواب گفت که این اسم بصورت خودمانی در بین آنها به کار میرفتهاست و تصور نمیکردند که این نام بصورت نام رسمی این زبان درآید.
توسعه آینده
++C همچنان در حال تکامل است تا نیازهای آینده را پاسخگو باشد. نسخه جدید استاندارد ++C در حال بررسی است و تحت عنوان C++0x است که انتظار میرود در سال ۲۰۱۰ منتشر گردد. تغییرات کنونی نشان میدهد که که همچنان به صورت چندمدلی ++C تاکید میگردد. توسعههای مهم پشتیبانی از چندرشتهای و مفاهیمی برای راحت نمودن کار با قالبهاست. اضافه نمودن ویژگی جمعآوری زباله به آن به شدت مورد بحث است. Boost.org گروهی برای بیشترین استفاده از ویژگیهای فعلی ++C میباشد. آنها ویژگیهای تابعی و فرابرنامهنویسی آن را گسترش میدهند و در مورد ++C به کمیته استاندارد نصیحتهایی نمودهاست که کدام ویژگیها خوب عمل نمیکنند و کدامها نیاز به توسعه دارند.
< قبلی |
---|